S11-وجود ارتفاعات و قلل مرتفع جهت انجام ورزش و تفریحاتی از قبیل ( اسکی، کوهنوردی، راه پیمایی، اردو زدن و …)
-s12وجود گونه های گیاهی و جانوری مختلف ( از جمله گونه های منحصربفرد مانند عقاب طلایی، ماهی قزل آلای خال قرمز و … )
-s13قابلیتهای بالای روستایی برای جذب اکوتوریست ها ( کوچه باغها و چشم اندازهای آنها)

S14- نزدیکی به شهر مرکزی( تهران)
S15- آب و هوای مناسب منطقه در فصل گرم
S16- جاذبه های اکوتوریسمی و اکوسیستم های ویژه ( پارک ملی لار، دشت هویچ، منطقه حفاظت شده ورجین، و …)

محیطی

W15- کمبود امکانات اقامتی-رفاهی (هتل، خانه های روستایی و ..)
W16- کمبود خدمات بهداشتی و درمانی
W17- کمبود خدمات بانکی
W18-کمبود زیرساخت­های تفریحی و ورزشی
W19- کمبود خدمات سوخت رسانی ( در روستاها)
W20- نامناسب بودن تسهیلات حمل و نقل عمومی در بخش لواسانات
W21-کمبود پارکینگ

S17-جاذبه های ورزشی و تفریحی این منطقه ( پیست اسب دوانی، دوچرخه سواری و .. )
S18-وجود سد لتیان و لار ( ایجاد تفریحاتی از قبیل اسکی روی آب و قایقرانی تحت کنترل مسئولین سد و افراد آموزش دیده)
S19-وجود امکانات بهداشتی – رفاهی در شهر لواسان به جهت مرکزیت در بخش لواسانات ( بانک، پمپ بنزین، فروشگاه ها، درمانگاه، دانشگاه، ادارات دولتی و …)
S20-دسترسی آسان گردشگران به این ناحیه به واسطه شریان ها و جاده های مناسب
S21-وجود بازار مناسب برای فروش محصولات باغی

خدماتی- زیرساختی

۴-۳-۲- عوامل خارجی مؤثر بر اکوتوریسم در محدوده مورد مطالعه
هدف این مرحله سنجش محیط خارجی محدوده مورد مطالعه جهت شناسایی فرصت­ها و تهدیدهایی است که محدوده در ارتباط با گسترش اکوتوریسم با آن مواجه است. بر اساس مطالعات انجام شده و بررسی محیط پیرامون محدوده مورد مطالعه، مجموعه فرصت ها و تهدیدهای موجود و مؤثر بر این ناحیه از لحاظ گردشگری در غالب ابعاد توسعه اکوتوریسم ( اقتصادی، اجتماعی – فرهنگی، محیطی و خدماتی-زیرساختی) مورد توجه و بررسی قرار گرفته که به شرح جدول (۴-۲۱) می باشد.
جدول ۴-۲۰ ماتریس عوامل مؤثر خارجی بر اکوتوریسم منطقه(مأخذ: مطالعات میدانی نگارنده)

تهدید

فرصت

شاخص

T1-افزایش قیمت زمین و بورس بازی زمین در محدوده شهر لواسان و روستاهای اطراف
T2-عدم وجود برنامه­ ریزی و سرمایه گذاری دولتی جهت توسعه اکوتوریسم منطقه
T3-عدم کنترل و مدیریت مناسب در زمینه فروش کالا و خدمات به گردشگران
T4- افزایش قیمت کالا و خدمات
T5-ز بین رفتن باغها وزمین های کشاورزی تغییر کاربری زمین ها
T6- خارج شدن چهره عمومی منطقه از حالت طبیعی

O1- افزایش توجه دولت به برنامه­ ریزی و سرمایه ­گذاری در بخش گردشگری
O2- افزایش انگیزه بخش خصوصی به سرمایه گذاری در منطقه
O3- افزایش سطح رفاه و درآمد مردم
O4- بهبود زیر ساختها وامکانات در بخش لواسانات
O5- افزایش سطح درآمد مردم بومی

‘راحتم بگذار، مزاحمم نشو!’
چه کار مى‌کنید؟ آیا دعواى عاشقانه است یا مرد مزاحمى بر سر راه او است؟ در مورد اول نمى‌توانید دخالت کنید، در مورد دیگر، آن زن به کمک شما نیاز دارد. بنابراین، باید، در مورد اینکه آن زن به کمک شما نیاز دارد یا خیر، تصمیم بگیرید. دومین مرحلهٔ تصمیم‌گیرى براى کمک‌رسانی، تفسیر موقعیت است. در اکثر موارد، این تفسیر تحمیل مى‌شود. مثلاً، اگر بچهٔ همسایه، که مشغول بازى در کوچه است، ناگهان از ناحیهٔ چشم آسیب ببیند، آیا دو ساعت مى ‌ایستد و از خود مى‌پرسید که او به کمک شما نیاز دارد یا خیر؟ همین‌طور است به هنگام زمین‌ لرزه یا سیل، که مردم فرصت را از دست نمى‌دهند و براى تصمیم‌گیرى دربارهٔ کمک‌رساندن یا خیر، معطل نمى‌شوند. آنها وقت و پول خود را با رغبت تمام در اختیار آسیب‌دیدگان مى‌گذارند.

درک موقعیت
براى آنکه بتوانیم به شخصى کمک کنیم، ابتدا باید بدانیم که چیزى اتفاق مى‌افتد. بنابراین، اولین مرحلهٔ شناختى که ما را در جهت رفتار کمک‌رسانى هدایت مى‌کند، درک موقعیت است. فرض کنید پاى پیرزنى در جلو خانهٔ شما پیچ مى‌خورد، او بر زمین مى‌افتد و پاى او مى‌شکند. مسلماً، اگر صداى کمک‌خواهى او را نشنوید، نمى‌توانید به او کمک کنید و حتى بقیهٔ کسانى هم که بخواهند کمک کنند در وضعیت شما قرار خواهند گرفت.
بدین ترتیب به اعتقاد لاتانه و دارلیُ رفتار نوع دوستانه زمانی شکل می گیرد که فرد در مواجه با حالت های اضطراری به تمام مراحل جواب مثبت بدهد. یعنی متوجه وضعیت خاص شده باشد، وضعیت اضطراری را تفسیر کرده باشد، مسئولیت را برعهده گرفته باشد، راه کمک رسانیس را بلد باشد و با محاسبه پیامد ها تصمیم به مداخله بگیرد (بارون و بایرون، ۱۹۹۷: ۳۶۶).

۶-۲-۲- باتسون

باتسون در قالب نظریه همدلانه که عمدتا معطوف به تبیین ویژگی های مردمان نوع دوست است، نوع دوستی را بر حسب توانایی و میزان همدلی تبیین می کند و معتقد است افرادی که با مواجه با وضعیت های اضطراری قادر باشند خود را به جای فرد قربانی و نیازمند بگذارند، محتمل تر است اقدام به رفتار نوع دوستانه نمایند (دو و دیگران، ۱۹۹۰ :۲۸۸).
با توجه به نقش همدلی در نوع دوستی به توضیح بیشتر همدلی می پردازیم.
همدلی دربردارنده توانایی ایجاد روابط هماهنگ با دیگران است. برای تبیین بهتر این مفهوم می توان از تعبیر رایج » خود را به جای دیگران گذاردن » برای نگریستن از نقطه نگرش فرد استفاده کرد.
افرادی که در سازمانها در زمینه همدلی از مهارت بالایی برخوردارند، دارای ویژگی های زیر می باشند :
در مواقع تغییر و ابهام مکرراً دیگران را در جریان امور قرار می دهند.
تشریک مساعی بین کارکنان، مشتریان و تهیه کنندگان را بالا می برند.
سرمایه عقلانی سازمان را بهبود بخشیده و آن را به هدر نمی دهند.
انگیزش و رضایت شغلی کارکنان را افزایش می دهند.
به عملکرد کاری بهتری دست می یابند.
واژه همدلی برای اولین بار در دهه ۱۹۲۰ و توسط روانشناس آمریکایی ئی. بی تیچنر و برای اشاره به تقلید حرکتی مشاهده شده در یک کودک یکساله پس از مشاهده آشفتگی در کودک دیگر به کار رفت. همانگونه که گالو ( ۱۹۸۹ ) بیان کرده است : … یک پاسخ همدلانه پاسخی است که هم در بردارنده بعد عاطفی و هم بعد شناختی است. اصطلاح همدلی حداقل دارای دو مفهوم است. به مفهوم یک پاسخ شناختی، یعنی فهم و درک احساس دیگری و یا به مفهوم یک ارتباط عاطفی با فرد دیگر . از نظر کارل راجرز ( ۱۹۷۵ ) … حالت همدلی و یا همدلی نمودن دربردارنده درک دقیق چارچوب مرجع درونی فرد دیگر، به همراه ابعاد عاطفی آن می باشد.
در این حالت گرچه فرد همدلی کننده خود را به جای فرد مقابل می گذارد ولی با او همانند سازی نمی کند. هینز و اوری همدلی را تحت عنوان … توانایی تشخیص و فهم ادراکات و احساسات فرد مقابل و انتقال دقیق این فهم از طریق یک پاسخ پذیر اگر تعریف نموده اند (۲۵۷).
لغت نامه آمریکایی هریتیج همدلی را این گونه تعریف می کند : … فهم عمیق و صمیمانه آن گونه که احساسات، افکار و انگیزش های یک فرد برای فرد مقابل قابل درک می گردد.
در تعاریف مربوط به همدلی، همدلی نوعاً مستلزم ۱) توانمندی عاطفی در سهیم شدن در احساسات دیگری و ۲) توانمندی شناختی برای درک احساسات و دیدگاه دیگری می باشد.
علاوه بر این آگاهی مواقع تعاریف همدلی بر توانمندی انتقال احساسات و درک همدلانه از طریق ابزارهای کلامی و یا غیر کلامی تاکید نموده اند. جنبه های مهم همدلی عبارتند از :
۱- آگاهی از حالت هیجانی فرد مقابل
۲- درک آن حالت
۳- همانند سازی فردی با موقعیت
۴- ارائه پاسخ عاطفی مناسب ( باولک،۲۰۰۳ )
کلود اشتینر نیز همدلی را به عنوان حس ششم تعریف می کند. « نمی توان هیجانات افراد را شنید، دید و یا در مورد آنها فکر کرد » ( آکیندجو به نقل از اشتینر، ۱۹۹۷ ).
بر اساس ادبیات مربوط به همدلی ۱) داشتن همدلی در ارتباط با دیگری، مستلزم احساس یا تجربه هیجان مشابه با هیجان آن فرد می باشد. ۲) هیجانی که فرد آن را به عنوان همدلی تجربه یا احساس می کند باید به طریقی خاص ایجاد شده باشد و ۳) این هیجان نیز باید به نحوی خاص تجربه و احساس شود ( نیلسن، ۲۰۰۳ ).
ظاهراً قابلیت و توانمندی همدلی نقش عمده ای در متمایز ساختن افرادی که در رفتار نوعدوستانه درگیر شده یا نمی شوند، بازی می کند. وقتی که فرد همدل اینگونه ادراک می کند که فرد دیگری ناراحت است در نتیجه همدلی خود، آن ناراحتی را تجربه می کند. نشان دادن آشفتگی دیگران در کودکان ۱۲ ماهه ( برادرز، ۱۹۹۰ ) و نیز در میمونها و گوریلها ( آنگرر و همکاران، ۱۹۹۰ ) دیده شده است.
انسانها به لحاظ همدلی تفاوت چشمگیری با یکدیگر دارند. برخی از افراد با دیدن کوچکترین ناراحتی در کسی عمیقاً تحت تاثیر قرار می گیرند. در حالی که برخی دیگر که آنها را جامعه ستیز باید نامید نسبت به وضعیت عاطفی دیگران بی اعتنا و غیر حساس می باشند. افراد همدل علاوه بر احساس آشفتگی فردی به خاطر آشفتگی دیگران دارای سه ویژگی دیگر هستند :
۱) دارا بودن احساس همدلانه – احساس نوعی نگرانی و دغدغه خاطر نسبت به نیازهای دیگران
۲) محاوره درونی – توانایی گذاردن خود به جای دیگری
۳) احساس همدلی خیالی برای یک شخصیت سینمایی و غیر واقعی که به رفتارهایی از قبیل : گریه کردن هنگام تماشای یک فیلم غمناک نمایان می گردد ( بارون و بیرن به نقل از آیزنبرگ و همکاران، ۱۹۹۱، تروبستhttp://rahacenter.com/ ، کولینز و امبری، ۱۹۹۴ )
افرادی که در این ابعاد از همدلی بالایی برخوردارند هنگامی که فردی در اطراف آنها مشکل دارد پاسخ عاطفی و هیجانی نشان می دهند و در تعاقب آن در صدد رفع آن مشکل برمی آیند.
فردی که همدل است در قبال زندگی و احساسات اطرافیان خود نوع دوستی و همیاری نشان می دهد ( توماس، ۲۰۰۲ ). بر عکس کسانی که فاقد همدلی اند بدون در نظر داشتن سایرین و تاثیر اعمالشان بر آنان، صرفاً به علایق و جاه طلبی های خود توجه دارند ( بلاک، ۲۰۰۰ ).
طبق نظر هافمن، همدلی از یک سیر طبیعی برخوردار است. پس از یکسالگی، کودکان از تمایز خود با دیگران، آگاهی بیشتری حاصل می کنند و در صدد بر می آیند تا کودک دیگری را که گریه می کند آرام نمایند. در حدود سن ۲ سالگی کودکان تشخیص می دهند که احساسات فرد دیگر با احساس آنها متفاوت می باشند و در نتیجه نسبت به سر نخ هایی برای کشف چگونگی احساس کودک دیگر حساس تر می گردند. در اواخر کودکی، رشد همدلی سرعت بیشتری پیدا می کند و کودکان به راحتی می توانند احساس آشفتگی و ناراحتی را در دیگران درک نمایند ( باولک، ۲۰۰۳ ).
دانیل باتسون، روانشناس اجتماعی ( ۱۹۸۷، a 1990، b 1990 ) پیشنهاد می کند که کمک کردن به دیگران به این علت است که ما واقعاً برای دیگران و درد و الم آنها اهمیت قائل هستیم. این اهمیت قائل شدن و توجه نشان دادن به رنج و ناراحتی دیگران به همدلی و شفقت و درک ما از چگونگی احساس فرد نیازمند کمک بر می گردد.
احساس همدلی در بردارنده همدردی، دلسوزی و احساس غمگینی است ( ایزنبرگ و میلرhttp://rahacenter.com/، ۱۹۸۷ ).
تجارب شناختی و یا عاطفی زیر بنایی همدلی چیست ؟ دانیل باتسون، شانون ارلی و جیووانی سالوارانی (۱۹۹۷) در جواب این پرسش پیشنهاد کرده اند که محاوره ادراکی اساس اعمال نوعدوستانه و یاورانه را تشکیل می دهد.
طبق نظر باتسون و همکارانش محاوره ادراکی دارای دو بعد است یکی دگر ادراکی و دیگری خود ادراکی.
هنگامی که فرد در خصوص نحوه ادراک فرد نیازمند کمک فکر می کند، دور نمای ادراک دگری به جریان افتاده است. دور نمای ادراک خود نیز هنگامی روی می دهد که افراد خود را در موقعیت فرد نیازمند کمک گذارده و تصور می کنند که در آن صورت چه احساساتی می داشتند ؟ ( بوردنز و هورووتیز، ۲۰۰۲ ).
مراحل همدلی
فرایند همدلی کردن را می توان به سه فرایند : جابه جایی نقش، فرض نقش و درونی سازی تقسیم نمود.
جابه جایی نقش : این امکان را به هر یک از افراد گروه می دهد تا به طور ذهنی نقش محوله خود را با نقش سایر اعضا تعویض نمایند تا بتوانند به نحو منصفانه تری با آنها رفتار نمایند.
درونی سازی : درونی سازی سنگ پایه همدلی است زیرا بدون آن، کلیه تلاشهای صرف شده در مراحل جابه جایی نقش و فرض نقش به نتیجه چندان مطلوبی منتج نخواهد شد. بدون درون سازی مراحل قبلی به نحوی ناقص انجام شده و به زودی به فراموشی سپرده می شود. درون سازی ماهیتاً به افراد در کسب تجارب معنی دار کمک می کند. زیرا حتی هنگامی که فرد به لحاظ فیزیکی در افراد در کسب تجارب معنی دار کمک می کند. زیرا حتی هنگامی که فرد به لحاظ فیزیکی در تجارب واقعی زندگی دیگری حضور ندارد اما قادر خواهد بود تا به کمک تصور و تخیل خود، خود را در آن تجارب و موقعیت ها قرار دهد. به این ترتیب این تجارب جزئی از او می شوند گویی که خود واقعاً در حال تجربه آنها است. بدین وسیله، همدلی مانند یک ابزار در جهت پیشگیری و مهار تعارضات بین فردی عمل می کند و حتی اگر تعارضاتی نیز بروز نمایند از وخامت آنها خواهد کاست. البته تاثیر همدلی با افزودن تکنیک های دیگر مانند : ارتباط صادقانه، گوش دادن فعال و ادب ورزی، افزایش می یابد. ( آکیندجو، ۲۰۰۰ ).
اما به طور کلی پژوهشگران و نظریه پردازان بر سر دو نوع اساسی همدلی، یعنی همدلی شناختی و همدلی عاطفیhttp://rahacenter.com/ توافق دارند. گر چه از اصطلاحات مختلفی برای اشاره به این دو نوع همدلی استفاده شده است اما آنچه واضح است این است که همدلی شناختی، عمدتاً به معنای شریک شدن در دیدگاه ذهنی فرد مقابل می باشد. حال آنکه مراد از همدلی عاطفی، پاسخهای عاطفی ارائه شده به فرد مقابل است. که یا با احساسات آن فرد مشابه بوده ( همدلی موازی ) و یا واکنشی به تجارب عاطفی آن فرد می باشد ( همدلی واکنشی ).
در ادبیات مربوطه، از همدلی شناختی، غالباً تحت عنوان گفتگوی درونی و پذیرش نقش یاد شده است. به همین ترتیب غالباً به همدلی عاطفی، همدردی، همدلی هیجانی، صحبت دورنمایی همدلانه یا پاسخگویی عاطفی نیز اطلاق شده است ( والتر، ۱۹۹۹ ).
باتسون در خلاصه پژوهشهای مربوطه در این زمینه عنوان دارد که گاهاً مردان بیش از زنان یاری می رسانند و گاهی مواقع زنان بیش از مردان یاری می نمایند و گاهی مواقع نیز، جنسیت یاری کننده تاثیری در این میان ندارد. به همین شکل هاوارد و پیلیاوین ( ۲۰۰۰ : ۱۱۰۰ ) مشاهده نمودند که یاریگری مردان یا زنان در یک موقعیت تا حد زیادی بستگی به ماهیت کمک مورد لزوم دارد. در پژوهش اسمیت ( ۲۰۰۳ ) مشخص گردید که جنسیت قویاً با همدلی و ارزشهای نوع دوستی ارتباط دارد و زنان در این باره نسبت به مردان برتری دارند. ولی جنسیت، عامل تاثیر گذاری بر رفتارهای نوعدوستانه محسوب نمی شود.
خواه به دلیل تفاوت ژنتیکی و یا به دلیل تجارب فرهنگی متفاوت، زنان در مقیاسهای همدلی نمرات بالاتری می آورند ( تروبست و همکاران، ۱۹۹۴ ). البته شواهدی وجود دارد دال بر اینکه آموزش همدلی می تواند این تفاوت را کاهش دهد. رونالد لوانت در کتاب خود به نام ساختار جدید مردانگی، دو نوع همدلی را شناسایی کرده است : یکی همدلی عاطفی و دیگری همدلی رفتاری. همدلی عاطفی آگاه بودن از احساسات دیگری است و همدلی رفتاری به توانمندی مشاهده دیگران و مشکلات آنان در چاره اندیشی و حل مسئله یابی رفع مشکلات آنها گفته می شود.
لوانت اعتقاد دارد که مردان در فرایند اجتماعی سازی یاد می گیرند که همدلی عاطفی کمتر و در عوض همدلی رفتاری بیشتری از خود نشان دهند. در حالی که این وضعیت در زنان بالعکس است.
هاویلاند و مالاتستس ( ۱۹۸۱ ) عنوان کرده اند که پسران به لحاظ ذاتی واکنش عاطفی و هیجانی بیشتری را در مقایسه با دختران نشان می دهند. مردان به راحتی از جا می پرند، زودتر هیجان زده می شوند، تحمل کمتری برای تنش و ناکامی داشته، زودتر آشفته می شوند و نوسان عاطفی بیشتری بین حالتهای هیجانی دارند ( باولک، ۲۰۰۳ ).
تا کنون در مورد تاثیر عامل سن بر همدلی مطالعه چندانی صورت نگرفته است. زیرا اکثر پژوهشهای انجام شده بر روی جمعیت های دانش آموزی بوده است که این جمعیت ها به لحاظ سنی تنوع چندانی نداشته اند. با این حال برخی پژوهشها پیشنهاد می کنند که ممکن است میزان نوع دوستی در بین میانسالها بالاتر و در میان افراد جوان و پیر پایین تر باشند ( دوویدیو، ۲۰۰۰، داستون و همکاران، ۱۹۸۹ ).
در پژوهش اسمیت ( ۲۰۰۳ ) ، سن از یک رابطه نسبی با همدلی و نوع دوستی برخوردار می باشد. ظاهراً همدلی با افزایش سن، افزایش می یابد ولی احتمالاً پس از سن ۶۵ سالگی با کاهش مواجه می شود ( البته تنها در یک مقیاس، این رابطه از معنا داری آماری برخوردار بوده است ).
این الگو برای ارزشهای نوعدوستانه نیز یکسان بوده است.
متغیرهای دیگر جمعیت شناسی به طور کلی و تحصیلات به طور اخذ، به نحو گسترده و جامع در ادبیات مربوط به همدلی و نوع دوستی بررسی نشده اند.  ولی برخی تحقیقات نشانگر آنند که افراد با تحصیلات بالا، حمایت بیشتری از سیاست های رفاهی به عمل آورده و بیشتر در این زمینه داوطلب می شوند ( برکووتیز و لوترمان، ۱۹۶۸، دوویدیو، ۲۰۰۰ وب[۴۱]، ۲۰۰۰ ).

با توجه به نتایج جدول فوق چون مقدار سطح معنی داری برای مولفه ها بزرگتر از مقدار خطا ۰٫۰۵ است بنابراین توزیع فراوانی گویه متغیر رهبری ، تنیدگی و شخصیت دارای توزیع نرمال می باشد.

۴-۳-۲ تحلیل همبستگی بین متغیر ها در گونه A
الف) فرضیه فرعی۱: بین سبک رهبری استبدادی - استثماری مدیر در گونه A و میزان تنیدگی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.
۰=P:0H: بین سبک رهبری استبدادی - استثماری مدیر و میزان تنیدگی کارکنان در گونه A رابطه معنی داری وجود ندارد.
۰≠ :۱H: بین سبک رهبری استبدادی - استثماری مدیر و میزان تنیدگی کارکنان در گونه A رابطه معنی داری وجود دارد.
جدول ۴-۳-۲-۱-ضریب همبستگی بین سبک رهبری استبدادی – استثماری وتنیدگی در گونه A (روش پیرسون)

برای آزمون این فرضیه از آزمون معنی داری پیرسون استفاده شده است، نتایج به دست آمده به شرح زیر توضیح داده می شود: بین سبک رهبری استبدادی - استثماری مدیر و تنیدگی کارکنان صف بانک پارسیان همبستگی معنی داری وجود دارد چرا که سطح معنی دار به دست آمده (۰۳۹/۰=sig)کمتر از آلفای تحقیق (۰۵/۰=α) می باشد.
پس نتیجه کمی این است که در سطح ۹۵%رابطه معنی داری بین سبک رهبری استبدادی - استثماری مدیر و تنیدگی کارکنان صف بانک پارسیان وجود دارد. نوع همبستگی بین دو متغیر مذکور خطی بوده یعنی هر دو توامان افزایش یا کاهش می یابند شدت همبستگی بین دو متغیر در سطح نسبتاً قوی قرار دارد بنابراین فرضیه فرعی پژوهش مورد تایید قرار می گیرد به این مفهوم که تغییرات در سبک رهبری استبدادی - استثماری مدیر بر میزان تنیدگی شغلی کارکنان اثر می گذارد. بدین معنی که هرچه از سبک رهبری استبدادی- استثماری مدیر بیشتر باشد تنیدگی بیشتری در کارکنان احساس خواهد شد.
جهت بررسی میزان تاثیر بر ارزش مدل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت که در ادامه به آن پرداخته می شود.
برازش مدل رگرسیون
جهت بررسی و ارائه مدل سبک رهبری استبدادی - استثماری (X1) و تنیدگی (S) ، پس از بررسی شاخص های کیفیت مدل در جدول زیر آمده است که به ارائه مدل برازش یافته می پردازیم.
جدول ۴-۳-۲-۲- شاخص کفایت مدل رابطه سبک رهبری استبدادی – استثماری و تنیدگی کارکنان در گونهA

ـ سطح کف دوش­ها باید از مواد لغزنده نباشد، حتی در مواقعی که مرطوب است.
ـ آب در قسمت­ های مرطوب باید باقی نماند.
ـ از پایه­ های ایستاده برای جداسازی دوش­ها استفاده نشود.

ـ دوش­ها باید طوری باشد که افراد ویلچری بدون این­که ویلچرشان خیس شود از روی آن به صندلی و دوش منتقل شوند.
ـ در اماکن ورزشی بزرگ برای رفاه بیشتر از اطاقک­ها و پرده­هایی برای ایجاد فضای خصوصی استفاده کنید (فخرپور و یاوری،۱۳۸۵).
۲ـ۲ـ۲۱: مناسب­سازی سرویس بهداشتی
ـ فاصله دستشویی­ها از قسمت­ های دیگر فضای ورزشی باید حداکثر۴۰ متر باشد. سرویس­های بهداشتی مجموعه­های ورزشی باید به گونه ­ای باشند که معلولان ضمن دسترسی آسان­، بتوانند به راحتی از آن­ها استفاده کنند. همان­گونه که در سایر اماکن از قبیل فرودگاه­ها، سازمان­ها و ادارات معمول است، در اماکن و تأسیسات ورزشی نیز ضروری است سرویس­های بهداشتی مخصوص معلولان ویلچرران ساخته شود. بعضی از خصوصیات این گونه سرویس­های بهداشتی، عبارتند از:
ـ به کارگیری درهایی در سرویس­های بهداشتی که به صورت اتوماتیک باز و بسته می­شوند برای استفاده معلولان ویلچرران؛
ـ وجود دستگیره­هایی که معلولان ویلچرران از آن­ها برای گرفتن و جا به ­جایی از روی ویلچر به روی صندلی توالت و بر عکس استفاده کنند؛
ـ پایین­تر بودن دستشویی­ها نسبت به دستشویی­های معمولی برای استفاده معلولان ویلچرران؛
ـ شیرهای آب که به صورت اتوماتیک یا با فشار یک تکمه باز و بسته می­شوند(جلالی فراهانی،۱۳۹۰).
ـ در هر طبقه از فضای ورزشی باید دستشوئی­های مناسب­سازی شده وجود داشته باشند.
ـ دستشویی­ها باید نزدیک رختکن­ها باشد و تعداد دستشویی­های مناسب­سازی شده، بستگی به نوع و اندازه فضای ورزشی دارد (حداقل یک سرویس در هر قسمت برای مردان و زنان).
در طراحی دستشویی­های مناسب­سازی شده رعایت نکات زیر لازم و ضروری است :
۱ ـ دو آویز لباس در ارتفاع ۱۰۵ و ۱۴۰ سانتی متری سطح زمین نصب شود.
۲ ـ خشک کن دست اتوماتیک نصب شود.
۳ ـ دکمه زنگ برای مواقع ضروری نصب شود.
۴ ـ روشویی­ها در ارتفاعی نصب شوند، که بتوان از روی ویلچر از آن استفاده کرد.
۵ ـ آینه یک متری در ارتفاع ۶۰ سانتی از سطح زمین نصب شود.
۶ ـ نمای ظاهری دستشویی مناسب­سازی شده باید زیبا و همانند دیگر دستشویی­ها باشد.
۸ ـ مسایل مذهبی در مورد نوع دستشویی­ها نیز باید رعایت شود(فخرپور و یاوری،۱۳۸۵).
۲ـ۲ـ۲۲: مناسب­سازی تلفن عمومی
همه اماکن باید دارای تلفن عمومی باشد، که همه افراد بتوانند از آن استفاده کنند. این بدان معنی است که تلفن عمومی:
ـ در محلی قرار گیرد که حداقل صدا در آن منطقه وجود داشته باشد.
ـ ارتفاع آن باید طوری باشد که کودکان و افراد ویلچری بتوانند از آن استفاده کنند.
ـ برای افراد با مشکلات شنوایی تقویت کننده صدا تعبیه شود.
ـ شماره­های آن به صورت برجسته و قابل لمس باشد.
ـ به وسیله تابلو محل آن به وضوح نشان داده شود.
ـ در جلو آن یک فضای ۲/۱ × ۲/۱ متری وجود داشته باشد(فخرپور و یاوری،۱۳۸۵).
۲ـ۲ـ۲۳: مناسب­سازی تابلوهای راهنما و علائم هشدار دهنده
علاوه بر تابلوهای راهنمای معمولی که در مجموعه ورزشی وجود دارد، ضروری است؛ تابلوهای مخصوص به منظور محل­یابی معلولان بینایی نصب شود. همچنین توصیه می­ شود رنگ­های الوان و روشن بیشتر به کار روند. برای معلولان شنوایی نیاز به تجهیزات صوتی مخصوص و وسایل کمکی از قبیل ویدئو، تلویزیون و تخته سیاه و سفید یا وایت بورد است، تا بتوان از آن­ها برای انتقال فرامین و آموزش به صورت سمعی استفاده کرد(جلالی فراهانی،۱۳۹۰). افراد با مشکلات بینایی و شنوایی گروه بزرگی از معلولین را تشکیل می­ دهند. علائم اطلاع­رسانی مناسب می ­تواند به این افراد کمک کند، تا بدون نیاز به سوال کردن، به طور مطلوبی از امکانات ورزشی موجود استفاده کنند. به همین دلیل رعایت نکات زیر در مورد تابلوهای راهنما ضروری است:
ـ تابلوها را طوری نصب کنید که افراد کم بینا بتوانند به آن­ها نزدیک شده و اطلاعات آن­ها را دریافت کنند.
ـ علائم باید آشکار، قابل تشخیص، واضح و خوانا باشد.
ـ در صورت امکان از علامت­ها و کلمات به طور همزمان در تابلوها استفاده شود و بهتر است از علائم استاندارد استفاده شود، چرا که درک آن­ها آسان­تر است.
ـ تابلوها باید از نظر روشنایی در محل مناسبی نصب شوند.
ـ از نصب تابلوهای آویزان حدالامکان پرهیز شود.
ـ رنگ تابلوها باید متمایز از رنگ زمینه باشد و همچنین نباید نور را منعکس کنند(فخرپور و یاوری،۱۳۸۵).
۲ـ۲ـ۲۴: مناسب­سازی جایگاه تماشاگران برای معلولین
حضور در اجتماع و شرکت در فعالیت­های مختلف با هم­نوعان خود، یا با غیرمعلولان، یکی از مهم­ترین جنبه­ های همگرایی اجتماعی برای معلولان است و در صورتی که امکانات لازم برای حضور معلولان در فعالیت­ها فراهم باشد، می­توان از رعایت حقوق اجتماعی آنان صحبت کرد. معلولان نیز مانند افراد غیرمعلول، مایلند برای تماشای رویدادهای ورزشی به مجموعه­های ورزشی بروند. به این دلیل ضروری است که در این مجموعه­ها امکانات رفاهی مخصوص آن­ها مانند: محل نشستن یا استقرار با ویلچر، سرویس­های بهداشتی مخصوص در قسمت تماشاگران و بوفه­های تهیه مواد غذایی و نوشیدنی قابل دسترسی آسان، وجود داشته باشد(جلالی فراهانی،۱۳۹۰).
در صورت امکان به خاطر حفظ ایمنی و راحتی کنترل معلولین، جایگاه آن­ها را از دیگر تماشاچیان جدا کنید.
ـ مسیر ورودی به جایگاه معلولین حداقل۹۰ سانتی متر باشد.
ـ حداقل فاصله بین ردیف­ها ۶۵ سانتی متر باشد.
ـ در شش قسمت از ورزشگاه برای معلولین جایگاه ویژه ایجاد کنید و یا اینکه، در کل یک درصد ظرفیت ورزشگاه را به جایگاه معلولین اختصاص دهید.
ـ جایگاه ویلچری را در کل ورزشگاه پخش کنید، به طوری که افراد معلول در کنار سایر افراد قرار بگیرند.
ـ مسیر دید معلولین باید مستقیم بوده و مانعی در سر راه آن­ها نباشد؛ تا آن­ها بتوانند به راحتی از بالای سر افراد جلوی خودشان زمین بازی را ببینند.

(هادیزاده مقدم و سلطانی، ۱۳۹۰، ۵۶).

موضوعات مطرح شده
عنوان
زمان انجام
محقق

هدف از این مقاله پژوهشی ارزیابی مدل مسیر ارتقا رهبری برای توسعه مدیران از طریـق بررسی تغییرات شایستگی­های افراد در سطوح شـغلی از پائین بـه بالا بوده است. نتیجه تحقیق نـشان داد بـا اسـتفاده از ایـن مدل، سازمان قادر خواهـد بـود بهترین افـراد را تحت مناسبترین آموزش­ها قرار داده و مسیر ارتقا مناسب با آنها را آماده سازد.

Leadership competencies across organizational levels: a test of the pipeline model
۲۰۱۱
Guangrong
Dai, King
Yii Tang,
Kenneth P.
De Meuse

در این مقاله، نویسنده در مورد سه اصل پیاده سازی یک برنامه مدیریت جانشین پروری موثر بحث میکند. شناسائی جانشینان و رهبران بلقوه توسعه و متعهد کردن کارکنان برای رهبری حفظ کارکنان توسعه یافته
The Case for Succession Planning
۲۰۱۱
Jodi Chavez

(هادیزاده مقدم و سلطانی، ۱۳۹۰ ، ۵۷).

فصل سوم

روش­شناسی تحقیق

۳ ـ ۱ ـ روش تحقیق

به طور کلی روش‌های تحقیق در علوم رفـتاری را می‌توان با توجه به دو ملاک تقسیم کرد. الف)هدف تحقیق و ب) نحوه گردآوری داده‌ها (دلاور، ۱۳۸۰، ۲۰۳)

۳ ـ ۱ ـ ۱ ـ روش تحقیق بر حسب هدف

پژوهش حاضر، تحقیقی کاربردی است و به قصد کاربرد نتایج یافته­هایش برای حل مشکلات خاص درون سازمان­ها انجام می­ شود و تلاشی برای پاسخ دادن به یک معضل ومشکل عملی است که در دنیای واقعی وجود دارد، بنابراین هدف از تحقیق حاضر توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است، لذا تحقیق از نظر هدف، کاربردی است
تحقیقات علمی بر حسب هدف به سه دسته تقسیم می‌شوند:
تحقیقات بنیادی: هدف تحقیق بنیادی، آزمون نظریه ­ها، تبیین روابط بین پدیده‌ها و افزودن به مجموعه دانش موجود در یک زمینه خاص می‌باشد. در تحقیق بنیادی نظریه‌ها مورد بررسی قرار گرفته و تأیید، تعدیل یا رد می‌گردند. با تبیین روابط میان پدیده ­ها، تحقیق بنیادی به کشف قوانین و اصول علمی می ­پردازد. با این اهداف، تحقیقات بنیادی درصدد توسعه مجموعه دانسته ­های موجود درباره اصول و قوانین علمی است. این نوع تحقیقات نتیجه­گرا بوده و در رابطه با نیازهای تصمیم ­گیری انجام نمی­ شود.
تحقیق کاربردی: هدف در این نوع تحقیق توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است. تحقیق کاربردی به سمت کاربرد عملی دانش هدایت می‌شود.
تحقیق و توسعه: این نوع تحقیق به منظور تدوین و تشخیص مناسب بودن یک فرآورده آموزشی (روش­ها و برنامه ­های آموزشی) انجام می‌شود. هدف اساسی این نوع تحقیقات تدوین یا تهیه برنامه‌ها و طرح‌ها می‌باشد به طوری­که ابتدا موقعیت نامعین خاصی مشخص شده و براساس یافته‌های پژوهشی، طرح یا برنامه ویژه آن تدوین و تولید می‌شود (سرمد و همکاران، ۱۳۸۳، ۷۹).

۳ـ ۱ ـ ۲ ـ روش تحقیق بر حسب نحوه نحوه گردآوری اطلاعات

بطور کلی تحقیق­حاضر از نظر ماهیت و هدف، کاربردی و از نظر روش جمع­آوری داده ­ها، یک تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و از نظر شیوه اجرا میدانی (پیمایشی) می­باشد.
تحقیقات علمی بر حسب نحوه گردآوری اطلاعات به دو دسته تقسیم می‌شوند:
تحقیق آزمایشی: در روش آزمایشی، برای ارزشیابی تأثیر متغیر مستقل، پژوهشگر آن را اجرا و دستکاری می کند و با بهره گرفتن از شیوه‌های مختلف کنترل، مشاهده و اندازه ­گیری نتایج آزمایش به معلول پی می‌برد. کنترل عوامل مختلف در تحقیق آزمایشی موجب می‌شود که محقق بتواند تأثیر عوامل دیگر را از عامل مورد نظر جدا کند و تأثیری را که مشاهده کرده است به متغیر مورد آزمایش نسبت دهد (دلاور، ۱۳۹۰، ۲۱۱).
تحقیق توصیفی: اجرای تحقیق توصیفی می‌تواند برای شناخت بیشتر شرایط موجود یا یاری دادن به فرایند تصمیم ­گیری باشد. تحقیق توصیفی شامل جمع آوری اطلاعات برای آزمون فرضیه یا پاسخ به سؤالات مربوط به وضعیت فعلی موضوع، مطالعه می‌شود (خاکی، ۱۳۸۷، ۱۰۴). مطالعه توصیفی برای تعیین و توصیف ویژگیهای متغیرهای یک موقعیت صورت می‌گیرد. از این رو، هدف هر مطالعه توصیفی عبارت است از تشریح جنبه‌هایی از پدیده مورد نظر پژوهشگر و با دیدگاهی فردی، سازمانی، صنعتی و نظایر آن (سکاران، ۱۳۹۰، ۱۲۴-۱۲۳).

۳ ـ ۲ ـ جامعه آماری تحقیق